谏争章第二十

曾子曰zēng zǐ yuē：“若夫慈爱ruò fú cí ài、龚gōng恭敬jìng、安亲ān qīn、扬名yáng míng，参闻命矣shēn wén mìng yǐ。敢问子从父之命gǎn wèn zǐ cóng fù zhī mìng，可谓孝乎kě wèi xiào hū？”子曰zǐ yuē：“参shēn，是何言与shì hé yán yú！是何言与shì hé yán yú！言之不通邪yán zhī bù tōng yé！昔者xī zhě，天子有争诤臣七人tiān zǐ yǒu zhèng chén qī rén，虽亡无道suī wú dào，不失天下bù shī tiān xià；诸侯有争诤臣五人zhū hóu yǒu zhèng chén wǔ rén，虽亡无道suī wú dào，不失其国bù shī qí guó；大夫有争诤臣三人dà fú yǒu zhèng chén sān rén，虽亡无道suī wú dào，不失其家bù shī qí jiā；士有争诤友shì yǒu zhèng yǒu，则身不离于令名zé shēn bù lí yú lìng míng；父有争诤子fù yǒu zhèng zǐ，则身不陷于不谊zé shēn bú xiàn yú bú yì义。故当不谊gù dāng bú yì义，则子不可以不争诤于父zé zǐ bù kě yǐ bú zhèng yú fù；臣不可以不争诤于君chén bù kě yǐ bú zhèng yú jūn。故当不谊义则争诤之gù dāng bú yì zé zhèng zhī。从父之命cóng fù zhī mìng，又安得为孝乎yòu ān dé wéi xiào hū！”